چقدر چشمهایت را دوست دارم ، یار
و شعله ی آتش گونه ی آنها را ،
آنگاه که تند می گذرند .
و نگاه خیره ات ، انگار نوری در آسمان
همه جا را با شتاب می روبد .
لطف افزودن نگاهت
که به زیر می افتد
در بوسه ای
نگاهی از میان پلکهای بسته به پا می کند
شعله ی غمناک و آرام اشتیاق را …